Translate

30 november 2005

Humanitaire School





















In het archief van juni 2005 staat mijn bijdrage "In Memoriam Johanna van der Vliet", waarin ik de Humanitaire School al noemde. Hierbij enkele foto's. De bovenste is het oude schoolgebouw, als ik het wel heb het oorspronkelijke woonhuis van Prof. Jacob van Rees. De middelste foto toont het klaslokaal, waarop mijn moeder ook is afgebeeld. Zij is het meisje met het witte kraagje in de bank rechts. De baardige onderwijzer is het schoolhoofd Albert Elbrink. Het is duidelijk, dat het lokaal oud en ook te krap was. In 1924 werd aan de Leemkuil 4 in Laren (NH) met de bouw van een nieuwe school begonnen. Het gebouw is van de bekende architect Henri Anton van Anrooy. De bouwsom bedroeg f 36800,- (+ f 7000,- voor uitbreiding met twee klaslokalen). In het fotoalbum van mijn moeder kwam ik deze schitterende opname van de bouw tegen, genomen in het najaar van 1924. Mijn moeder is in het rode kader te zien (wanneer u op de foto klikt voor een grotere afbeelding). Naast haar het meisje met de hoofdband, dat ook op de andere foto staat. Bijna vooraan zit Jacob van Rees, de grijze man met de lange baard. Verder is ook Albert Elbrink weer te ontwaren. Ik ben zeer benieuwd, of iemand andere personen op deze foto's herkent. Geef dan een seintje!

23 november 2005

Docman
















Bij familiegeschiedenis denk je vooral aan lang vervlogen tijden. Geheel onterecht natuurlijk, want het is ook een never-ending story. Mijn vrouw zegt wel eens: "Je slooft je uit voor een heleboel doden, maar je vergeet de levenden". Dat moet ik mij aantrekken! Vandaar dat ik u mijn levende neef Ard wil voorstellen. Heel toevallig woont hij sinds enkele jaren ook nog bij mij in de buurt, en toch zien we elkaar weinig. Onder de naam Docman (in mijn vorige bericht noemde ik hem al even) onderhoudt Ard een website met een groot aantal schitterende eigen foto's, stuk voor stuk juweeltjes. Waar haalt hij het talent vandaan! "Van mijn moeder", zegt hij zelf. Te oordelen naar de commentaren op zijn creaties is zijn website druk bezocht (drukker dan deze in ieder geval...), maar dat gun ik hem. Voor wie van mooie foto's houdt is dit een 'must see'! Zelfs heeft hij een kleine, maar fijne collectie genealogisch interessante foto's. Daarnaast vind ik zijn initiatief "Stories without words" heel bijzonder!

21 november 2005

Watermanagement

Onze huidige Prins van Oranje profileert zich als echtgenoot van Máxima en natuurlijk ook als vader van Amalia en Alexia. Daarnaast is hij vaak in het nieuws als expert op het gebied van 'water management'. Voor mij is dat een wat vaag begrip, maar hij kan zeker haarfijn uitleggen, wat het voor hem inhoudt. Watermanagement is in Nederland iets van alle eeuwen. Zelf woon ik in Noord-Holland en de Hondsbossche Zeewering is niet al te ver bij mij vandaan. Aan dat dijkenstelsel werd al in de 14e eeuw gebouwd. Voor de geschiedenis mag ik verwijzen naar de site van het Zijper Museum. Vanochtend las ik in het Noordhollands Dagblad een artikel over een nieuwe cd-rom getiteld "Noorderkwartier perfect gemeten" met daarop 10 oude kaarten van West-Friesland en het Noorderkwartier, afkomstig uit de collectie van het Westfries Archief in Hoorn. Geen van deze kaarten is eerder uitgegeven. Het topstuk is een kaart van Johannes Dou uit 1651-1654. De cd bevat tevens een verslag van een rondreis van 10 dagen in 1638 door de raadsheren Reinier Pauw en Paulus van Asperen naar de Omringdijk.

Om de cd te kunnen kopen voor het luttele bedrag van € 7,50 moet je wel donateur zijn van "Vrienden van de Hondsbossche". Je kunt je aanmelden via de site van het Zijper Museum (het donateurschap gaat weg voor de 'vriendenprijs' van € 8,00 per jaar). Maar ook niet-donateurs kunnen de cd aanschaffen, de prijs bedraagt dan wel € 10,00.


Van wat recenter datum zijn mijn voorouders uit Westkapelle, die als beroep steevast 'dijkwerker' opgaven. Namen in mijn bestand zijn bijvoorbeeld Beverland, Kalandt, Lievense, Lous, Daane, Schout en Bastiaanse. Het gaat om mensen, die leefden in de 18e eeuw. Zeker en vast is het beroep ook op Walcheren al veel en veel ouder. Een bezoek aan het Polderhuis Westkapelle zal dit bevestigen. Zo'n veertig jaar geleden was het over en sluiten, de plaatselijke dijkwerkers werden vervangen door moderne machines en personeel van Rijkswaterstaat. Docman heeft indertijd deze 'laatsten der Mohikanen' in beeld gevangen:














Watermanager? Prins van Oranje? Het zijn oude beroepen!