Gens Nostra 60 jaar

Sinds heel wat jaren ben ik lid van de Nederlandse Genealogische Vereniging. Mijn lage lidmaatschapsnummer 103262 getuigt daarvan. De vereniging geeft sinds 1946 het maandblad Gens Nostra uit en in 1997 werd een dubbel CD uitgegeven met de eerste 50 jaargangen. Natuurlijk heb ik deze toen aangeschaft. Nu heb ik ook de DVD gekocht, waarop de jaargangen 1946-2005 staan ingescand, allemaal in PDF formaat. Vandaag kwam deze binnen en ik heb het schijfje gekopieerd naar de harde schijf op mijn PC en ook de index gedownload. Dit gezipte bestand vervolgens uitgepakt naar de programmamap en zie daar, het werkt allemaal perfect. Ook het zoeken gaat snel. Net zat ik mij af te vragen, wat ik zal doen met de originele DVD, die ik eigenlijk niet meer nodig heb. Wel, deze is bied ik aan voor €12,00, incl. porto naar Nederland, bij betaling vooraf (ik heb er €20,26 voor betaald). Een 1 dag oud tweedehandsje, zo uit de showroom! En al die oude losse nummers gaan maar naar het oud papier, of wil iemand deze gratis bij mij komen afhalen? Wie belangstelling heeft sture een mailtje. Vanaf volgende week dinsdag ben ik trouwens 3 weken met vakantie, dus schieten ook de blogbijdragen er enige weken bij in. Tot half mei!

P.S. De DVD is inmiddels (24.4) verkocht.

Afbeelding: Het decembernummer van 2005.

Coolsingelziekenhuis

Dit is een in 1911 verstuurde ansicht van het Coolsingelziekenhuis in Rotterdam. De geplakte postzegel is er een van 1 1/2 cent! Mijn vader Herman Gijsbert Hesselink zou deze ansicht ook zeer hebben gewaardeerd vanwege de afgebeelde electrische tram (hij was een echte spoorweghistoricus). Maar ik vind het daarom ook een aardig plaatje, omdat een naamgenoot van mijn vader, de op 17 januari 1837 in Tubbergen geboren Herman Gijsbert Hesselink, stadsgeneesher van Almelo, in 1880 door de gemeenteraad van Rotterdam werd benoemd tot geneesheer-directeur van dit ziekenhuis. Of de raad daar achteraf zo blij mee was is de vraag. Onder zijn directoraat zou het ziekenhuis (maar dat lag zeker niet alleen aan hem) zijn oude glorie verliezen en een 'alledaags' ziekenhuis worden. Hij was een grote, statige verschijning, rustig en kalm, met weinig gevoel voor humor. Hij was weinig bereisd en op het provinciale af. Streng, maar rechtvaardig. Hij kwam zeker wat arrogant over en had een voorliefde voor ingewikkelde, in het Latijn geformuleerde diagnoses. Wat denkt u van: "Emphysema subcutaneum totius fere corporis post punctionem capillarium de medico extra nosocomium"? Het klinkt nogal erg. Nog een aardig verhaal (nou ja, aardig...): In 1899 waren patientes aan het bijklussen, terwijl ze in hun ziekenhuisbed lagen. Bijvoorbeeld een teringlijdster in de laatste fase van haar ziekte, die een baljapon aan het naaien was. Directeur Hesselink verbood dit, vanwege het gevaar voor overmatige inspanning. Bovendien zouden de waaksters de patientes voor 'dwangarbeid' kunnen gaan misbruiken. Diezelfde waaksters plachten soms het eten van de patienten zelf te verorberen, dan wel dit aan de hoogstbiedende op zaal te verkopen.

Dr. Herman Gijsbert Hesselink overleed in Rotterdam op 7 april 1901. Hij liet een weduwe en vier kinderen na. Zijn zoon heeft zelf als arts in het Coolsingelziekenhuis gewerkt.

De Gerwe

Enige tijd geleden schreef ik over de begrafenis van mijn grootvader Engbertus Hesselink op het kerkhof Oud-Leusden bij Amersfoort in 1930. Vorige week heb ik zijn graf samen met 'fotoneef' Ard bezocht. Wij waren daar sinds de begrafenis van onze grootmoeder in 1967 niet meer geweest en troffen het graf in goede conditie aan, zeker in vergelijking met aangrenzende graven. Het meest opvallende is natuurlijk de spreuk op de grafsteen: "PLANT, ZUSTERS, PLANT GEEN VREEMDE BLOEMEN OP 'T OUDREN GRAF". Waar zou dat wel vandaan komen? We hadden geen idee. Navraag in de familie leerde ons, dat het een versregel is uit het gedicht "De Gerwe" van de Vlaamse dichter en priester Leonard Lodewijk de Bo (1826-1885). Ik laat u meegenieten van dit gedicht:

DE GERWE

Aan mijne Zusters

Plant, Zusters, plant geen vreemde bloemen
Op 't Oudren graf!
Bij andren mag dat prijsbaar noemen;
Ik ra 't u af.

Want 't schiet van eigen op die graven
Een minzaam kruid,
Een zinnebeeld van deugd en gaven
Eenbaarlijk uit.

Dus, Zusters, laat dat kruid in wezen
Op 't Oudren graf,
En plukt er, als gij daar gaat lezen
Een bloemken af.

En denkt hoe Vader, denkt hoe Moeder
Hier leefde op aard,
En weest, gij Zusters met uw Broeder
Zulke Oudren waard.

Zulke Oudren!... Ach, 't was in den morgen.
Drie jaar verschee'n
Dat Zij, dat Oudrenliefde en zorgen
Dat 't al verdween!

Geen uchtendgroet meer klinkt ons tegen:
"Goên morgen, kind!"
Geen hand meer die den avondzegen
Op 't voorhoofd print.

Alleen het voorbeeld dat zij gaven,
Verblijft ons bij;
Alleen hun stof en hunne graven
Behouden wij!

En nog mag 'k daar naar mijn behagen,
Niet knielen gaan.
'k Moet elders heen voor lange dagen.
'k Moet hier van daan.

Maar derf ik dezen laatsten zegen,
Dat bloemkruid toch
Groeit om end om en lacht mij tegen
En troost mij nog.

Afbeeldingen: W. Hesselink-Schraa. Gerwe is een volksnaam voor Duizendblad.