Translate

27 juli 2006

Overgrootouders

Graag laat ik u (verder) posthuum kennis maken met mijn overgroot-ouders, die op deze foto zijn afgebeeld. Het plaatje is genomen na 1917 , waarschijnlijk in 1920 en wel in Boeschoten (de stenen bank is daar door mijn grootvader Engbertus Hesselink gebouwd). Over haar had ik het al eens. Zij is Marthe Nicolette Veltmaat, die in 1940 als bijna 99-jarige in Middelburg is overleden en de op een na oudste persoon in mijn uit bijna 10000 personen omvattende bestand is. Zij was een heel vriendelijke vrouw en erg klein van gestalte. Voor haar kleinkinderen was het altijd een feest bij haar op logeerpartij in Middelburg te mogen. Hij is Pieter Willem van de Kamer (1841-1924) , handelaar in en fabrikant van Zeeuwse textiel. Ook is hij degene, die in 1917 een fortuin verloren heeft, doordat zijn Russische aandelen in een klap niets meer waard werden. Daarover schreef ik al eens eerder (zie archief april 2006). Hij heeft toen in Middelburg aan sociale status nogal moeten inboeten (zo moest hij naar een duidelijk mindere buurt verhuizen) en raakte daardoor verbitterd. Hij is er niet meer overheen gekomen. Wat van hen rest is deze foto. En hun genen natuurlijk, die ook in mijzelf zitten. Geweldig!

8 juli 2006

Mijn molen

In Zelhem stond ooit mijn molen, deze! Dat zit zo: Een van mijn voorvaderen, die mij het meest intrigeert en met wie ik mij het meest vereenzelvig is Hendrik Hesselink. Hoe dat komt weet ik niet zo precies. Bestaat er dan toch reïncarnatie? De tweede helft van de 18e eeuw vind ik als tijdperk sowieso interessant, en Hendrik leefde van ca. 1723 tot 1780. Van hem weet ik veel en weinig. Wat ik vooral mis is het bewijs, dat Harmen Hesselink en Megteld Veenderbosch inderdaad zijn ouders zijn, want theoretisch kunnen dat ook bijvoorbeeld Roelof Hesselink en Maria Margaretha Sternenborgh zijn, in welk geval Hendrik is gedoopt in Hattem op 5-8-1722. Andere opties zijn er ook. Wat ik wel zeker weet, is Hendrik's beroep: molenaar te Zelhem en wel na 1750, toen hij trouwde met de molenaarsdochter Harmina Coops. Ook weet ik, dat Hendrik na Harmina's overlijden in 1764 als haar boedelhouder door haar familie werd beschuldigd van het vervalsen van de lijst van haar bezittingen. Of die aantijging klopt blijkt niet uit de archieven. Later kreeg Hendrik de molen in eigendom.

Over die molen zelf, de standerkorenmolen aan de Hummeloseweg, is wel het een en ander bekend, zoals blijkt uit de website Oud Zelhem. Deze molen stond er al in 1471. Molens zijn heel bijzondere bouwwerken, die een geheimzinnige sfeer uitstralen. Dat geldt zeker ook voor dit exemplaar. Hendrik Hesselink: mijn voorvader! Zijn molen: mijn molen!

De molen werd in 1919 afgebroken.

Fotoverantwoording: Collectie Eef Oosterink