Mijn molen

In Zelhem stond ooit mijn molen, deze! Dat zit zo: Een van mijn voorvaderen, die mij het meest intrigeert en met wie ik mij het meest vereenzelvig is Hendrik Hesselink. Hoe dat komt weet ik niet zo precies. Bestaat er dan toch reïncarnatie? De tweede helft van de 18e eeuw vind ik als tijdperk sowieso interessant, en Hendrik leefde van ca. 1723 tot 1780. Van hem weet ik veel en weinig. Wat ik vooral mis is het bewijs, dat Harmen Hesselink en Megteld Veenderbosch inderdaad zijn ouders zijn, want theoretisch kunnen dat ook bijvoorbeeld Roelof Hesselink en Maria Margaretha Sternenborgh zijn, in welk geval Hendrik is gedoopt in Hattem op 5-8-1722. Andere opties zijn er ook. Wat ik wel zeker weet, is Hendrik's beroep: molenaar te Zelhem en wel na 1750, toen hij trouwde met de molenaarsdochter Harmina Coops. Ook weet ik, dat Hendrik na Harmina's overlijden in 1764 als haar boedelhouder door haar familie werd beschuldigd van het vervalsen van de lijst van haar bezittingen. Of die aantijging klopt blijkt niet uit de archieven. Later kreeg Hendrik de molen in eigendom.

Over die molen zelf, de standerkorenmolen aan de Hummeloseweg, is wel het een en ander bekend, zoals blijkt uit de website Oud Zelhem. Deze molen stond er al in 1471. Molens zijn heel bijzondere bouwwerken, die een geheimzinnige sfeer uitstralen. Dat geldt zeker ook voor dit exemplaar. Hendrik Hesselink: mijn voorvader! Zijn molen: mijn molen!

De molen werd in 1919 afgebroken.

Fotoverantwoording: Collectie Eef Oosterink