Patriciaat

Nederland's Patriciaat, het blauwe boekje, vanaf 1910.

De uitgave van 'Nederland's Patriciaat' werd in 1910 begonnen door D.G. van Epen, directeur van de N.V. Centraal Bureau voor Genealogie en Heraldiek. Het wordt nog steeds jaarlijks uitgegeven. In de krant 'Het Centrum' van donderdag 27 januari 1910 vond ik een ironisch stukje over de nieuwe uitgave, getiteld "Speculatie op de ijdelheid", dat ik u niet wil onthouden:

"Er is geen voordeliger speculatie dan die op de ijdelheid, zegt het Huisgezin. Dat is een oude waarheid, waarvan handige menschen telkens opnieuw partij trekken. Er verschijnt nu al zeven jaren een uitgave, getiteld "Nederland's Adelsboek", die goed gaat. Daarnaast wil men thans een soortgelijk werkje voor de niet-adellijken laten verschijnen, dat tot titel zal voeren "Nederlandsch Patriciaat". In dit boekje zullen - achtereenvolgens - worden opgenomen de aanzienlijke niet-adellijke familiën en personen die door het bekleeden van hooge ambten of door bijzondere persoonlijke verdienste als hoofd eener familie kunnen worden gerekend. Men ziet dat de uitgave een vrij uitgestrekt terrein bestrijkt en dat op een daaraan evenredige belangstelling gespeculeerd wordt. Het zal tot den bon ton gaan behooren in het "Patriciaat" te zijn opgenomen – wat een moeite zal men daarvoor doen! - en wie er niet in staat tot een inferieure klasse van menschen worden gerekend. Met de patriciërs zullen in bet "Patriciaat" worden opgenomen hun in leven zijnde afstammelingen en de bewijsbare voorouders. De genealogie zal een nieuwe vlucht nemen, tenzij vele patriciërs, wier voorouders tot de lagere volksklasse behoorden, er de voorkeur aan geven, de bewijsbaarheid niet te ver uit te strekken. Hoe dit zij, als speculatie op de ijdelheid mag deze uitgave reeds bij voorbaat een succes genoemd worden. "

En de journalist had gelijk. Niet voor niets bestaat het 'Nederland's Patriciaat' al bijna 100 jaar. Ook Willem Frederik Hesselink (1846-1927) , inderdaad een grote ijdeltuit, broer van mijn overgrootvader, was er als de kippen bij zijn genealogie aan de uitgevers aan te bieden. En met succes, zij verscheen naar ik meen al in de derde jaargang. Verplichte lectuur is het niet bepaald, want in al mijn ijdelheid kan ik u verzekeren, dat mijn website al die informatie een stuk vollediger, beter en betrouwbaarder weergeeft. Inclusief de lagere volksklasse.