Allan, Rotterdam

Genealogie heeft zeker filatelistische trekjes. Je wilt gewoon je 'verzameling' zo compleet mogelijk krijgen, met alle datums en alle namen. Maar daar stopt de hobby, als het goed, is niet mee. Je wilt daarnaast zo veel mogelijk over het leven van overleden mensen te weten komen, om van de nog levende generatie nog maar te zwijgen. Het kan daarbij gaan om verwanten, die eeuwen geleden leefden, maar ook om bv. je vader of moeder. Mijn vader had een sterk historisch besef en was van de waarde van ooggetuigenverslagen overtuigd. Zijn boek "Herman Hesselink vertelt" is daar het bewijs van. Zo is hij ooit door de regionale omroep Zeeland geinterviewd over zijn leven en heeft vele artikelen, die meestal met spoorweghistorie te maken hadden, gepubliceerd.

In 1990 heeft hij (hij was toen de 80 al ruim voorbij) voor de familie opgeschreven, wat hij in zijn beroepsleven zoal heeft meegemaakt. Zijn relaas begint met de episode Allan Rotterdam, waar hij in de tweede wereldoorlog heeft gewerkt. Op zoek naar informatie over dit bedrijf op internet kwam ik niet veel meer tegen dan een kort lemma op Wikipedia. Ik meen daarom, dat het verhaal van mijn vader over Allan van historisch belang is, hoewel er naderhand wel artikelen voor het tijdschrift Op de Rails van de N.V.B.S. van zijn gemaakt, die zijn verschenen in de jaargang 1991. Voor het publiek zijn deze uiteraard minder goed toegankelijk.

Het bedrijf Allan is al lang ter ziele, daarentegen misschien niet alle mensen, die een band met de onderneming hebben gehad. Hen wens ik veel leesplezier.

Het Rotterdamse Gemeentearchief bezit onder toegangsnummer 779 ruim 1 meter bedrijfsarchief van Allan.

Bij de foto's uit 1938: Allan's bedrijfsbrandweer en Allan gezien vanaf de Gordelweg. Hieronder de Gordelweg gezien vanaf het Allan terrein. Bij het kruisje de benedenwoning nr. 101A (mijn geboortehuis).