De Hesselink Saga

Sinds een jaar of twintig heb ik hier een exemplaar liggen van de Duitse vertaling van het Engelse meesterwerk van de Nobelprijswinnaar John Galsworthy: 'The Forsyte Saga". Ongelezen, wel te verstaan. Tot voor enkele weken, toen ik een boek zocht om mee te nemen naar mijn vakantieadres. De korte inhoud van het boek is na te lezen op Wikipedia. Achterin het boek bevindt zich een genealogisch schema van de Forsytes.

Zoals de schrijver zelf in het boek aangeeft, herkennen veel mensen uit veel families zich in de uitgebeelde figuren, met andere woorden, er zouden veel families als Forsyte zijn. Zo verging het mij ook. Het is een prachtig boek (ik ben nu op blz 553, precies halverwege) en ik kan mij goed voorstellen, dat er grote parallellen bestaan tussen Forsyte en Hesselink in de 19e eeuw. Ook mijn familie zou voldoende stof kunnen opleveren om een dikke pil te gaan schrijven, een Hesselink saga.

Ik denk dan bv. aan Matthieu (1810-1834), die ruzie met zijn ouders kreeg en als militair van een vreemdelingenlegioen sneuvelde in Portugal. Of aan zijn broer Willem (1805-1843), die klerk was in Sumatra en stierf in het huis van zijn collega Eduard Douwes Dekker (alias Multatuli). Hein (1808-1860), een andere broer leed aan depressies en had zelfmoordneigingen. Een verdere broer was Herman (1811-1888), die een begenadigd kunstschilder was, maar zijn wijnhandel uiteindelijk belangrijker vond. Ook over hun zussen, getrouwd met welgestelde heren, valt zeker een of ander sappig verhaal te vertellen. Om nog maar niet te spreken van het leed veroorzaakt door vroege sterfgevallen.

Een generatie later schoot Hendrik (1857-1899), die jurist was, zijn vrouw dood en even later zichzelf. Zijn broers Willem en Kees waren compagnons en zwagers, maar kregen slaande ruzie, die levenslang zou duren. Kees scheidde in 1902 van zijn vrouw. Er waren bekende schrijfsters in de familie. Harry leefde een avontuurlijk bestaan in Indië, Frankrijk en Italië. Een andere Willem was een zeer bekende sneltekenaar. Diens neef Willem was een internationaal bekende voetballer. Dora leefde vele jaren in Spanje. En ga zo maar door. Een verhaal van bezit, geld, schoonheid, liefde, haat en nijd. Geplaatst in de tijdgeest van de 19e en 20e eeuw. Inclusief de Victoriaanse tijd.

Welke schrijver voelt zich geroepen het verhaal op te pikken? Kom op Harry Mulisch, misschien uw laatste kans om die Nobelprijs toch nog in de wacht te slepen! Maar dan wel opschieten, Galsworthy deed 16 jaar over het schrijven van het boek.... En vooruit, ik lever dat genealogische schema wel aan.

Een kleine anekdote over Mulisch: Ruim 40 jaar geleden zat ik nogal eens koffie te drinken in het "Americain" bij het Leidseplein in Amsterdam. Daar werd regelmatig omgeroepen: "Telefoon voor de heer Mulisch!". Er werd sterk vermoed, dat in veel gevallen hij zichzelf opbelde....

Het boek is meermalen verfilmd, de serie is op 4 DVD's te koop bij de NCRV, maar ook bij bol.com, voor weinig geld. Zelfs indien maar half zo mooi als het boek, dan nog de moeite waard!

Bij de afbeelding: Vooromslag van het boek, voorstellende Jolyon Forsyte, gestorven op een bank op zijn landgoed, met zijn hond Balthasar, die het allemaal bewust meemaakte. De uitgave is van Deutscher Taschenbuch Verlag, ISBN 3-423-10890-8. Het prachtige Duits is van Jutta Schlösser.