Attestatie

De protestantse kerken legden lijsten aan van hun gemeenteleden, de zg. lidmatenregisters. Ook katholieke geestelijken hielden lijsten bij, daar heten ze communicantenlijsten. Bij de protestanten kon je lidmaat worden 'op belijdenis', maar ook 'op attestatie' van elders. Verhuisde een belijdend lid, dan moest hij, om in zijn nieuwe woonplaats weer lid te kunnen worden, namelijk een attestatie tonen. Dit was een verklaring van de kerkenraad van de gemeente die hij verliet, waaruit bleek, dat hij tot de belijdende leden behoorde. Bovendien moest duidelijk zijn, dat hij of zij van onbesproken gedrag was. Met dit document verkreeg hij toegang tot het zg. Heilig Avondmaal, maar onderwiep hij zich ook aan uitoefening van de kerkelijke tucht.

Om als protestant lidmaat op belijdenis te worden moest catechisatie worden gevolgd, de kerkenraad je hebben aangenomen, waarna openbare belijdenis des geloofs moest worden afgelegd in een kerkdienst, die doorgaans plaats had op de zondag voor Pasen.

Een prachtig voorbeeld van een attestatie is dat van mijn betovergrootvader Herman Gijsbert Keppel Hesselink, die leefde van 1811 tot 1888. In 1860 ging hij tijdelijk naar Zuid-Afrika en kreeg van zijn kerkenraad in Warnsveld een attestatie mee (zie afbeelding). Ik vond deze onlangs in oude familiepapieren. In ieder geval was hij 'onberispelijk in leer en wandel'. Is de layout niet schitterend? Worden nu ook nog attestaties afgegeven? Zeker wel, maar niet meer in de PKN. Je moet daarvoor lidmaat zijn van bv. de Christelijke Gereformeerde kerk, de Gereformeerde kerk (Vrijgemaakt) of de Nederlands Gereformeerde kerken. Meer hierover in Wikipedia.