Louise Fleuron, voordracht-soubrette

Als ik er zo bij nadenk, behoren tot de Hesselink clan best wel een paar artistiekelingen. Mr. Max was er eentje, maar een geheel andere tak van de familie hield ook van het theater. Het is de tak, die zich Van den Anker Hesselink is gaan noemen. We komen dan terecht bij Henri Louis (1839-1892), die aanvankelijk fruitverkoper en magazijnmeester was, maar zich later ontpopte als een groot toneelspeler, die jarenlang verbonden was aan het gezelschap Van Lier. Hij is 'in het harnas' (tijdens een toneelvoorstelling) gestorven. Hij had twee zeer begaafde kinderen, waaronder zoon Henri Louis jr., alias Henri Hesselinck, die grote naam had als acteur in Vlaanderen. Maar vandaag wil ik het vooral hebben over dochter Wies (voluit Louise Adriana Henriëtte), geboren op 11 april 1877. Zij zou beroemd worden als Louise Fleuron. Na een korte werkzaamheid aan het toneel maakte zij omstreeks 1900 furore in het café-chantant, dat in die jaren naar Parijs' voorbeeld hier ingang vond. Hoewel Amsterdamse van geboorte, maakte zij eigenlijk naam in het oude Casino aan de Coolsingel te Rotterdam (de getoonde advertentie is van 1918). Zij bracht het smeltend chanson van dramatische inhoud. Haar "Aan de deur van je woning" werd beroemd. In feite was zij "Neêrlands eerste voordracht-soubrette". Een soubrette is een lichte sopraan, die vrolijke, opgewekte partijen vertolkt. En dat kon Louise Fleuron als geen ander. Met alle groten in de kleinkunstwereld is zij opgetreden. Sterk was zij ook in het variété en als operettezangeres. Later is zij bij het gezelschap Van Aerschot en Bijlevelt opgetreden. Haar teksten waren vaak uitermate amusant, zoals "Mannie, maak eens gauw me blousje los", waarmee ze de emancipatie van de vrouw op de hak nam. In de loop van de jaren '30 raakte ze ietwat in vergetelheid. Ze stierf op Nieuwjaarsdag 1943 in Den Haag.

Dat de vrouwen, groot en klein
Hulpeloze schepsels zijn
Dat ze zich niet kleden kan
Zonder bijstand van de man
Het is treurig, maar 't is waar
Komt hij 's avonds thuis met haar
Dan kijkt zij eens lief hem aan
En gaat rechtop voor hem staan
Dan zegt zij: Help eens even snoes
En wijst op haar japon of blous

Mannie, maak eens gauw mijn bloesje los
Mannie, maak mijn blousje los
Want ik kan er zelf niet bij
Niemand doet 't zo goed als jij
Mannie, maak eens gauw mijn bloesje los
Als je mij niet redt
Helpt aan mijn toilet
Moet ik met mijn blouse naar bed

Manlief pruttelt, maar hij moet
Daarvoor is hij niets te goed
Daarna moet zo'n goeie sok
Ook nog helpen aan haar rok
Dan krijgt vrouwlief pas plezier
In zo'n man'lijk kamenier
Juist als hij naar bed wil gaan
Roept ze: 'k Krijg het niet gedaan
Dan moppert hij: Wat is 't nou weer
En zij vleit: Help me nog een keer

Mannie, maak mijn combination los
Mannie, maak dat ding eens los
Manlief toe, ik heb bepaald
'n Bandje in de knoop gehaald
Mannie, maak mijn combination los
Mannie, maak dat ding eens los
Mannie, doe het gauw
Want ik ben je vrouw
En voor zoiets heb ik toch jou

Manlief kruipt weer naar zijn bed
Vrouwlief heeft in stilte pret
En ze trekt met stille hoop
Haar korsetband in de knoop
En ze roept met lief geluid
Ventje kom 'r eens even uit
Nu is Leiden weer in last
En manlief springt met stille vloek
Het bed uit in zijn onderbroek

Mannie, maak gauw mijn korsetje los
Mannie, maak 't korsetje los
Mannie, hou toch je fatsoen
Kiet'len mag je mij niet doen
Mannie, maak gauw mijn korsetje los
Mannie, maak 't korsetje los
Mannie, niet zo gek
J' raakt een tere plek
Kriebel niet zo in mijn nek

Daar een vrouw alleen niets kan
Helpt bij alles haar d'r man
Tot ze hulpeloos blijft staan
't Laatste kledingstuk slechts aan
En dan vraagt de goeie bloed
Of ie ook daaraan helpen moet
Maar dan zegt ze bits en straf
Blijf er met je vingers af
Dat is je dank voor 't hulpbetoon
Ja, ondank is des werelds loon

Mannie, blijf nu van die knoopjes af
Mannie, blijf er nou toch af
Mannie toe, je maakt me boos
Zie je niet hoe of ik bloos
Mannie, blijf toch van die knoopjes af
Mannie, blijf er nou toch af
Mannie, foei, ga heen
Zie je niet dat ik 't meen
Heus, dat kan ik nou wel alleen