ms. Poelau Bras
Tot mijn dagelijkse activiteiten behoort ook het speuren op het internet naar gegevens over familieleden. Zo tikte ik vandaag maar weer eens "Keppel Hesselink" in het zoekvenster van Google in en ging ik door de lange lijst met resultaten. Daarbij viel mij de website ter herinnering van omgekomen krijgsgevangenen in de Tweede Wereldoorlog, Zuid-Oost Azië op. In de lijst van opvarenden van het ms. Poelau Bras, dat in de Indische Oceaan door de Japanners tot zinken was gebracht op 7 maart 1942, kwam de naam mevrouw Keppel-Hesselink voor (hoe de ondergang van het schip is verlopen staat in een Wikipedia artikel. Bekijk daar ook de externe links). Verdere gegevens over haar waren niet bekend. Uiteraard ben ik in mijn persoonsbestand gaan zoeken, wie zij kon zijn geweest en ik kwam tot de conclusie, dat het zeer waarschijnlijk Anna Cornelia Lucretia Elisabeth Keppel Hesselink-Diehl betreft. Zij is rond 1881 geboren in Rijssen, waar haar vader predikant was. Zij zal ca. 1915 in Ned.-Indië (of in Nederland met de handschoen) zijn getrouwd met Jacob Herman Keppel Hesselink. In 1929 werd zij benoemd tot directrice van het Nederlands Zeemanstehuis in Genua. Daarna is zij voor mij buiten beeld geraakt. Tot vandaag dan wellicht.
12 opmerkingen:
Twee jaar later verging voor de kust van Sumatra de Junyo Maru, nadat het getorpedeerd was door een Britse onderzeeër. Aan boord o.a. Nederlandse krijgsgevangenen op weg om als dwangarbeiders te werken aan de Pakan Baru spoorweg.
Van de bijna 6000 opvarenden waren er slechts ongeveer 200 overlevenden, waaronder mijn grootvader Gerrit Jonker, vader van Marian Jonker, later getrouwd met Peter Hesselink.
Niet dat íe er veel aan had: hij werd alsnog te werk gesteld aan de Pakan Baru en overleed enkele maanden later aan uitputting....
Hallo Gijs,
Ik was op zoek naar artikelen over Pakan Baru, daar heeft Jan Adriaan de Buck zijn vader als krijgsgevangene gezeten, en natuurlijk zoals eenieder weet een vreselijke tijd gehad, zo zie je maar weer dat onze wegen elkaar steeds kruizen, niet te vergeten dat een man van bijna 2 meter nog maar 48 kilo woog aan het eind van deze internering, en toch in 1953 als man van 36 jaar is overleden na al die ontberingen daar.
Millvina de Buck-Bazen
De oom van mijn moeder, voormalig bootsman Ceres Boon uit Amsterdam, was een van deze ongeveer tweehonderd overlevenden en ook hij is alsnog te werk gesteld aan de Pakan Baru spoorlijn met het verschil dat hij deze zware beproeving heeft overleefd.
Na zijn terugkomst in Nederland was hij 7 jaren van huis geweest. Zijn verloofde had hem al die tijd niet meer gezien en al vele jaren niets meer van hem vernomen maar wachtte gelukkig nog steeds trouw op hem.
Eenmaal weer op de been hervatte hij zijn werk voor de Stoomvaart Maatschappij Nederland maar vanwege hetgeen hij te verduren had gehad ging het werk als bootsman hem niet meer goed af en werd hij later wal-bootsman. Hij heeft in die funktie nog jaren op verschillende schepen gepast, waaronder de MS Oranje.
Groeten,
Jan Henkes
Inmiddels is bekend gerworden, dat mevr. A.C.L.E. Keppel Hesselink-Diehl niet bij deze gelegenheid is omgekomen. Zij overleed namelijk op 12 juni 1969 in Driebergen. Het is aannemelijk, dat zij wel aan boord was en dus de ramp heeft overleefd. Geen enkele andere persoon kan het mijns inziens zijn geweest.
Nader onderzoek heeft uitgewezen, dat het toch nogal onwaarschijnlijk is, dat het hier A.C.L.E. Keppel Hesselink-Diehl betreft. Zij verbleef kort voor die tijd namelijk in Den Haag. Zij was op 17 juni 1939 te Batavia gescheiden van Jacob Herman Keppel Hesselink. Het moet dan welhaast de geboren Italiaanse Enrichetta Maria Fumagalli zijn geweest, met wie Jacob Herman in 1939 te Batavia is getrouwd. Zij overleed in 1988 in Lecco.
Mijn naam is Judith Berentsen en ben de dochter van Hendrik (Har) Berentsen. Mijn vader was ook aan boord op Poelau Bras en is omgekomen. Hij was officier, maar op dat moment als burger aan boord. Ik zou graag willen weten of het bekend is wie nog het land hebben kunnen bereiken en krijgsgevangenen zijn gemaakt. Zijn er nabestaande die meer weten, wat er precies is gebeurd. Het was de bedoeling dat het hele gezin aan boord zou gaan. Mijn moeder vond het te gevaarlijk en is met haar 3 kinderen achtergebleven. Mijn vader is nooit teruggevonden. Ik zou graag in contact willen komen met andere nabestaanden. met vr gr Judith berentsn, amsterdam. contact: pvbokhorst@planet.nl
Mijn vader was één van de overlevenden van de Poelau Bras. Op 15 augustus 2017 spreekt mijn nicht, Andrée van Es, tijdens de herdenking bij het Indisch Monument in Den Haag o.a. over hem. Ik denk dat het een heel bijzondere toespraak gaat worden.
Wellicht interessant om dit zeldzame boekje met tekeningen door te kijken. In het begin gaat het over de ramp met de Poelau Bras.
http://cc.museon.nl/#/query/b8787c22-7f2c-4625-98b2-fd85a3357609
En in het boekje dat ik voor mijn schoonvader heb gemaakt (wiens vader op de Poelau Bras zat, en met reddingsboot aan land is gekomen, maar uiteindelijk toch vermist is geraakt, staan naast herinneringen aan zijn jeugd, ook de nodige over de Poelau Bras. Zie: http://nl.blurb.com/b/8464977-toen-op-kwitang
groet, Hans Peter Roersma
Ik heb het boek van Helen Colijn. De kracht van het lied
Het eerste hoofdstuk gaat over de schipbreuk van de Poelau Bras .Helen Colijn ,haar vader en zussen zijn overlevenden van het schip. Als u meer wilt weten kunt u het in dit boek vinden.Zelf zou ik graag weten hoe het mijn zwager vergaan is Edward Smith. ben in ieder geval in Soerabaja geweest.de begraafplaats van oorlogslachtoffers en heb zijn naam gevonden op een lijst van vermisten.Eigenlijk weet ik dan genoeg.
Graag zou ik in contact willen komen met Hans Peter Roersma. Mijn vader zat ook op de Poelau Bras en was ook een overlevenden. Ik heb een heel bijzonder verhaal te vertellen over de gevolgen van de toespraak van Andre van Es op 17/8/2017. De tekeningen uit het boekje van het museon ken ik, maar ik zou graag meer horen over het boekje dat hij voor zijn schoonvader heeft gemaakt.
Met vriendelijke groeten, Peter Versteeg
Een Hans Peter Roersma komt nogal eens voor op internet (LinkedIn, Flickr, Facebook, etc.).
Gijs, Ik heb hem inmiddels gevonden en hij is ook al op bezoek geweest. M.vr.grt. Peter
Een reactie posten